Kurierek nr 107

WSZYSTKIM CZYTELNIKOM „KURIERKA” ORAZ CZŁONKOM I SYMPATYKOM NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” POGODNYCH I SPOKOJNYCH ŚWIĄT WIELKANOCNYCH ŻYCZY REDAKCJA „KB” I TKW BOCHNIA

Zmierzch „pierestrojki”?

Nadal napięta sytuacja panuje w Armenii i Azerbejdżanie. Z końcem miesiąca kończy się termin zawieszenia demonstracji, w którym Gorbaczow zobowiązał się rozpatrzyć sprawę. Rada Najwyższa uchwałą z 23 marca wezwała władze republiki armeńskiej do zaprowadzenia porządku. Przerwano część połączeń telefonicznych Erewania z Moskwą, ulice zapełniły patrole milicyjne, nad większymi miastami krążą helikoptery, władze wydały zarządzenie, w myśl którego na demonstrację trzeba zezwolenia z 10-cio dniowym wyprzedzeniem. Nie wyklucza się wprowadzenia stanu wyjątkowego. 25 marca zebrał się niezależny komitet karabachski, który odwołał zapowiedziane wcześniej demonstracje i wezwał ludność Erewania do niewychodzenia na ulice miasta w dniu 26 marca, tak aby ulice sprawiały wrażenie opustoszałych. Członków tego komitetu prasa sowiecka oskarża o „sianie niepokoju i współpracę z CIA”. Podobne opinie drukuje prasa demoludów (w 1980 r. takie same oskarżenia wysuwano przeciwko L. Wałęsie). W taki to stalinowski sposób Gorbaczow usiłuje znormalizować nieposłuszne społeczeństwo.

Powtórka z historii

7 marca mija 43 rocznica aresztowania przez władze sowieckie przywódców polskiego podziemia, którzy zwabieni propozycjami rozmów z sowietami niejako sami oddali się w ręce NKWD. Byli oni następnie sądzeni w procesie szesnastu i skazani przez sąd sowiecki na wieloletnie kary więzienia. Różne, niejednokrotnie tragiczne były losy skazanych: gen. L. Okulicki (10 lat więzienia) „zmarł” w więzieniu w 1946 r. J. Jankowski (8 lat więzienia) zmarł w więzieniu w 1953 r. S. Jasiukowicz (5 lat) zmarł w wiezieniu, do dziś nie wiadomo, kiedy. K. Bagiński (1 rok), Z. Stypułkowski (4 miesiące) po odsiedzeniu więzienia zmarli na emigracji. K. Pużak po powrocie do kraju został ponownie aresztowany i skazany na 5 lat więzienia.

Zmarł w więzieniu w 1950 r. S. Mierzwa również po powrocie do kraju odsiedział w PRL-u kolejne 10 lat. W ubiegłym tygodniu zmarł w Warszawie A. Pajdak. Z całej 16-tki do tej pory żyje jedynie A. Bień.
/Sij/ (skrót)

Kwiecień – Miesiąc Pamięci Narodowej. Wiele wydarzeń z naszej historii miało miejsce właśnie w kwietniu, ale jedno z nich zostało szczególnie w świadomości Polaków – Katyń, miejsce kaźni polskich oficerów. W dobie likwidowania białych plam historii przypominamy fragment komunikatu, jaki wydał minister obrony narodowej przy rządzie londyńskim gen. M. Kukiel po odkryciu zbrodni. Tekst ten publikujemy nie mając pewności, które z białych plam zostaną zlikwidowane.

Dnia 17 IX 1940 r. oficjalny organ armii czerwonej Krasnaja Zwiezda ogłosił, iż od 17 IX 1939 r. Rosja Radziecka zabrała do niewoli 181 tysięcy polskich jeńców wojennych, w tym około 10 tysięcy oficerów służby stałej i rezerwy. Wg wiadomości posiadanych przez rząd polski w październiku 1939 r. utworzono na terytorium sowieckim trzy wielkie obozy jeńców: w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie(…) Z początkiem 1940 r. władze sowieckie zaczęły informować jeńców, że obozy będą zlikwidowane, a jeńcy zostaną zwolnieni do domów(…) W tym czasie w obozach znajdowało się: w Kozielsku 5 tys. jeńców, Starobielsku 3920 i w Ostaszkowie 6570 jeńców (…) 5 kwietnia władze sowieckie przystąpiły do opróżniania obozów (…) Do nowo formowanej Armii Polskiej nie przybył ani jeden z oficerów wywiezionych z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa. Grupa intelektualistów polskich zaapelowała do swoich kolegów radzieckich o wyświetlenie prawdy o Katyniu i podanie jej do wiadomości publicznej.