Kurierek nr 118

Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” przy ZPH w Bochni

Mając na uwadze konieczność zabrania głosu w ważnych dla swoich członków sprawach w dniu 26.01.89 r. odbyło się zebranie Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, na którym omówiono następujące sprawy:

1. Omówiono projekt regulaminu przydziału mieszkań. Uwagi do tego projektu zostaną przekazane do dyrektora zakładu i do wiadomości załogi.

2. Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” domaga się zmiany w funkcjonowaniu funduszu socjalnego tak, aby każdy pracownik mógł otrzymywać świadczenia w formie pieniężnej bez względu na to, czy korzysta z wczasów, kolonii itp. Żądamy pełnej i prawdziwej informacji co do wysokości funduszu i jego wydatkowania. Sposób funkcjonowania funduszu socjalnego powinien być uzgodniony ze związkami zawodowymi, w tym z NSZZ „Solidarność”, a w przypadku różnicy stanowisk powinno być przeprowadzone referendum wśród załogi.

3. Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” żąda uzgadniania z nią ważnych spraw dla załogi, a zwłaszcza socjalno-bytowych.

4. Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do dyrektora ZPH o przydzielenie lokalu wraz z niezbędnym sprzętem, jak szafa, biurko, krzesła, telefon, maszyna do pisania.

5. W związku z napływem nowych deklaracji (stan na 26.01.89 r. wynosi 865 członków – bez Zakładu Badawczego) przedłuża się wybory delegatów do czasu ustabilizowania się ilości członków Związku. W wydziałach, służbach i zmianach, gdzie ilość członków jest ustabilizowana, wybory należy przeprowadzić

Skład Komisji Zakładowej

Przedstawiciele służb i zmian nieujętych w powyższym wykazie zostaną podani w odrębnym komunikacie.

KZ NSZZ „Solidarność”

przy ZPH w Bochni

Mam tego dość, ale…

Rozmowa z oficerem MO

Drukowaliśmy już różne rozmowy, ale nigdy nie zdarzyło się nam rozmawiać z oficerem milicji. Proszę się nie dziwić najprostszemu pytaniu: co pana skłoniło do tego wywiadu?

O – Przychodzi w życiu taki moment, kiedy człowiek ma po prostu dość. Poza tym czasem czytam PWA i mam do was zaufanie. Myślę więc, że nic nie ryzykuję.

P – Inni jednak nie chcą szczerze rozmawiać…

O – To wcale nie jest takie pewne. Sporo pracowników SB i milicji słucha zachodnich radiostacji. Bardzo wielu czyta prasę podziemną. No, pewnie znaleźliby się i inni, którzy gotowi byliby szczerze rozmawiać. Resort spraw wewnętrznych wcale nie jest monolitem i ludzie są w nim różni – jedni myślą jak ten Hodysz, inni jak Piotrowski.

P – A dlaczego tacy, jak Hodysz nie decydują się na porzucenie tej służby?

O – Za wiele mają do stracenia. Młody funkcjonariusz milicji dostaje jakieś 80 tys. zł miesięcznie. Oficer zarabia około 150 tys. A przecież zarobki to jeszcze nie wszystko. Są np. dodatki – od stanu wojennego każdemu milicjantowi przysługiwało 6 tys. zł „chlebowego” miesięcznie. W tym roku zwiększono „chlebowe” do 10 tys. Za podwyżki cen w tym roku robotnikom przyznano 6 tys. rekompensaty, ale ja np. dostałem 40 tys. zł miesięcznie. Do tego dochodzi darmowe umundurowanie – jeśli ktoś nie chce korzystać, otrzymuje ekwiwalent w gotówce. W moim przypadku ekwiwalent przekracza 100 tys. zł.