Kurierek nr 50

43/

Bernard Ł y s k a w a

– lat 56, 1 maja 1983 r. w Krakowie ścigany przez ZOMO, zasłabł.

44/

Zdzisław M i ą s k o

– lat 29, rolnik z Okuniewa, woj. warszawskie, zmarł 3 czerwca 1983 r. w wyniku pobicia przez funkcjonariuszy MO w Nowej Miłosnej.

45/

Józef L a r y s z

– lat 41, członek założyciel, a następnie przewodniczący KZ NSZZ „Solidarność” zakładu „Elwro” w Pszczynie, zmarł 7 marca 1983 r. po kolejnym przesłuchaniu w KW MO. W czasie stanu wojennego internowany w Zabrzu-Zaborzu, 19 stycznia 1983 r. zwolniony z pracy za działalność związkową w okresie legalnego działania związku.

46/

Grzegorz P r z e m y k

– lat 19, maturzysta z Warszawy, syn Barbary Sadowskiej, poetki, działaczki Prymasowskiego Komitetu Opieki nad Osobami Pozbawionymi Wolności i Ich Rodzinami. Zmarł 14 maja 1983 r. w wyniku pobicia 12 maja przez funkcjonariuszy MO w komisariacie przy ul. Jezuickiej w Warszawie.

47/

Zbigniew S i m o n i u k

– lat 33, zmarł 5 stycznia 1983 r. w więzieniu w Białymstoku, popełniając samobójstwo. W ostatnich latach Z. Simoniuk był aktywnym działaczem białostockiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania. W styczniu 1981 r., w niewyjaśnionych okolicznościach na jednej z ulic Białegostoku został oblany płynem łatwopalnym i poparzony. Poszlaki wskazywały, że zrobili to funkcjonariusze MO. W połowie kwietnia tegoż roku zaginął na kilka dni. Znaleziono go krańcowo wyczerpanego, ze śladami obrażeń i poparzeń – i tym razem wszystko wskazywało na działania MO. W grudniu 1981 r. Simoniuk był internowany, a 21 października 1982 aresztowany i skazany na 2 lata więzienia.

48/

Ryszard S m a g u r

– lat 29, robotnik. Zginął 1 maja 1983 r. w Nowej Hucie w wyniku ugodzenia z bliskiej odległości pociskiem gazowym w szyję. Strzał był oddany z poruszającego się pojazdu.

49/

Zbigniew S z y m a ń s k i

– zamieszkały w Hannie, w woj. bialsko-podlaskim, zmarł w końcu kwietnia 1983 r. wskutek pobicia przez dwóch milicjantów, odbywających szkolenie w ZOMO – Romana Rudawczaka i Jerzego Niemca.

50/

Jan Z i ó ł k o w s k i

– lat 56, współpracownik Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Czerwca 56 w Poznaniu. Pobity podczas przesłuchania 1 marca 1983 r. w V komisariacie MO w Poznaniu, przewieziony stamtąd do szpitala na ul. Lutyckiej, zmarł 5 marca („uraz czaszkowo – mózgowy, stłuczenia pnia mózgowego”).

51/

Andrzej S z e w c z y k

– lat 22, robotnik z Nowej Huty, w kwietniu 1982 roku skatowany przez ZOMO. Po 6-ciu tygodniach zmarł w szpitalu.

52/

Jerzy Z i e l e ń s k i

– popełnił samobójstwo po wprowadzeniu stanu wojennego. Żołnierz AK, pierwszy redaktor TM.

– członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika, upamiętniającego walki z najeźdźcą hitlerowskim i sowieckim w rejonie Tomaszowa Lubelskiego. Popełnił samobójstwo po kilkugodzinnym przesłuchaniu przez SB.

54/

Krzysztof M o k r z y c k i

– z KWK „Makoszowy”. Zginął, wciągnięty w mechanizm taśmociągu podczas gorączkowo prowadzonych, z pominięciem wszelkich przepisów BHP, przygotowań do wizyty Jaruzelskiego w tej kopalni.

55/

Marek K u c h t a

– zmarł 5 maja, pobity przez funkcjonariuszy MO. 3 maja został zatrzymany na Starym Mieście w Warszawie.

56/

Ryszard K o w a l s k i

– przew. KZ „S” MPR przy Hucie Katowice. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Aresztowany po 13.12 1981 r., ponad rok przebywał bez wyroku w więzieniu. Po zwolnieniu bezskutecznie poszukiwał pracy. Zaginął 7 lutego 1983 r., a 3 marca jego zwłoki wyłowiono z rzeki. Lekarze, którzy mieli z nim kontakt w szpitalu więziennym, wykluczają skłonności samobójcze.

57/

Andrzej G ą s i e w s k i

– lat 29, pracownik IBJ w Warszawie. Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach. 17.06.1983 r., gdy wracał z mszy św. na stadionie ze sztandarem „S” w ręku, został zatrzymany przez MO. Kolegium skazało go na karę grzywny za „zakłócanie porządku publicznego”. Choć grzywnę zapłacono Gąsiewski do domu nie wrócił. Jego ciało znaleziono na bocznicy kolejowej. Prokuratura nie zarządziła sekcji zwłok ani wszczęcia śledztwa.

58/

Jerzy Józef M a r z e c

– lat 21 pracownik zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego we Wrocławiu, zginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Jego ciało znaleziono nad Odrą 22 czerwca 1983 r., dzień po wizycie papieża we Wrocławiu. Wg orzeczenia lekarzy zmarł na skutek zachłyśnięcia się krwią. Z domu wyszedł poprzedniego dnia.