Kurierek nr 84

Tymczasowa Komisja Koordynacyjna  NSZZ „S” przyjęła decyzję władz PRL o uwolnieniu więźniów politycznych ze zrozumiałym zadowoleniem. Z radością witamy na wolności naszych przyjaciół i kolegów. Poczuwamy się do głębokiej z nimi więzi, symbolizowanej przez wierność ideałom Solidarności i udział w działaniach Związku. Jednocześnie zwracamy uwagę opinii krajowej i zagranicznej, że w więzieniach PRL pozostaje nadal, z przyczyn politycznych, kilkanaście osób.

Decyzja władz podjęta została w sytuacji katastrofalnego stanu gospodarki i przedłużającej się izolacji politycznej PRL na arenie międzynarodowej. Do kroku tego przyczyniły się stanowisko Kościoła, postawa społeczeństwa a także poparcie opinii międzynarodowej. Uwolnienie więźniów politycznych oznacza spełnienie jednego z głównych postulatów, stawianych przez Związek od grudnia 1981 r. Samo uwolnienie więźniów nie usuwa jednak przyczyny napięć społecznych i upadku kraju. Nie daje gwarancji korzystnych dla Polski zmian społecznych i gospodarczych. Nasze doświadczenia nie nastrajają optymistycznie, co więcej – zahamowanie rokowań w sprawie fundacji rolnej, projekty zaostrzenia ustawodawstwa pracy czy polityka oświatowa władz nie wskazują na intencję dokonania zmian w pożądanym kierunku.

Do spełnienia zadań, jakie stoją przed społeczeństwem, konieczne jest przywrócenie pluralizmu związkowego, przebudowa systemu gospodarczego oraz stworzenie sytuacji politycznej, umożliwiającej niezależne działania społeczne. Dopiero wówczas powstaną warunki do pełnego udziału społeczeństwa w dziele ratowania kraju. W sytuacji obecnej główne cele i formy działania NSZZ Solidarność pozostają bez zmian.

21.09.1986

Tymczasowa Komisja Koordynacyjna NSZZ „S”: Jan Andrzej Górny – Region Górny Śląsk, Wiktor Kulerski – Reg. Mazowsze,  Marek Muszyński – Reg. Dolny Śląsk oraz przedstawiciele Regionów Gdańsk, Małopolska, Pomorze Zachodnie, Bydgoszcz – Toruń, Ziemia Łódzka

TKW Bochnia, Brzesko, Dąbrowa Tarnowska przyjęła z zadowoleniem ostatnią amnestię. Nie jest ona, jak głoszą władze, pełna. Dotąd nie został zwolniony m.in. Jerzy Orzeł, pracownik ZPH. Amnestię uważamy za pierwszy krok do normalizacji życia społecznego i gospodarczego w Polsce. Dalszymi powinien być pluralizm społeczno-polityczny, a przynajmniej związkowy i prawdziwa reforma gospodarcza. Do czasu nie zrealizowania tych postulatów TKW postanowiła się nie rozwiązywać.

Bochnia, 28 września 1986